De wachtkamer....
Door: Jacquelien Langenberg
Blijf op de hoogte en volg Jacquelien
18 Januari 2007 | Nederland, Amsterdam
Voor de vele wachtende trouwe lezers,
En daar zitten jullie dan in de wachtkamer, wachtend op een verhaal van He Meishi. Inmiddels alweer enige tijd op Nederlandse bodem, en na een paar weken pas in staat met de buitenwereld te communiceren.
Prachtig om in de gelegenheid te worden gesteld je eigen land weer eens onder de loep te mogen nemen. Ik moet zeggen, schrok me wezenloos, eenmaal terug in de cultuur waar ik me als een vis in het water behoor te voelen. Maar geen vis in het water, vissen worden tegenwoordig opgediend in mooie schalen, voorzien van een takje groen. De vis in mij is na zo’n korte periode in Nederland alweer moe, ligt op een bedje van verse sla, en weet niet wat te doen. Hoewel ik al wel een beetje ben gewend aan excessen als vallende kabinetten, aftredende ministers, pedofiele bewegingen, maar ook aan een tijdelijk onderkomen in een piepklein dorpje (als je het vergelijkt met BJ dan!), diarreeveroorzakende maaltijden zoals patat met mayonaise en broodjes kroket, passende maten in kledingswinkels, een Nederlands mobiel nummer (die velen van jullie maar niet kunnen intoetsen), en de vele mensen die Nederland rijk is. Het blijft moeilijk, tussen twee werelden in leven!
Mocht je nou denken dat wachten duurt wel heel erg lang, bel me dan gewoon of kom gezellig even langs voordat ik weer met de noorderzon vertrokken ben!
Veel liefs, dikke kus,
Jacquelien
En daar zitten jullie dan in de wachtkamer, wachtend op een verhaal van He Meishi. Inmiddels alweer enige tijd op Nederlandse bodem, en na een paar weken pas in staat met de buitenwereld te communiceren.
Prachtig om in de gelegenheid te worden gesteld je eigen land weer eens onder de loep te mogen nemen. Ik moet zeggen, schrok me wezenloos, eenmaal terug in de cultuur waar ik me als een vis in het water behoor te voelen. Maar geen vis in het water, vissen worden tegenwoordig opgediend in mooie schalen, voorzien van een takje groen. De vis in mij is na zo’n korte periode in Nederland alweer moe, ligt op een bedje van verse sla, en weet niet wat te doen. Hoewel ik al wel een beetje ben gewend aan excessen als vallende kabinetten, aftredende ministers, pedofiele bewegingen, maar ook aan een tijdelijk onderkomen in een piepklein dorpje (als je het vergelijkt met BJ dan!), diarreeveroorzakende maaltijden zoals patat met mayonaise en broodjes kroket, passende maten in kledingswinkels, een Nederlands mobiel nummer (die velen van jullie maar niet kunnen intoetsen), en de vele mensen die Nederland rijk is. Het blijft moeilijk, tussen twee werelden in leven!
Mocht je nou denken dat wachten duurt wel heel erg lang, bel me dan gewoon of kom gezellig even langs voordat ik weer met de noorderzon vertrokken ben!
Veel liefs, dikke kus,
Jacquelien
-
18 Januari 2007 - 19:42
Hoi Jaquelien:
Hoi Nederlandse chinees of is het andersom? het valt niet mee hé om in zo'n klein landje met zoveel kleine ellende te bivakkeren, begrijp ik van je.
ik wist niet dat je zolang in NL. zou zijn. kan me voorstellen dat je en zieke vis voelt. maar alles went als je er maar lang genoeg bent.
wij keken idd. ook al of er weer een nieuw intressant verhaal op je site bij gekomen was. we wachten rustig af. wij gaan in mrt. naar Annemarie. eerst een 16 daagse rondreis en aansluitend 6 dagen naar Annemarie. het lijkt me fantastisch. groet Anke
-
27 Januari 2007 - 04:40
Lydia:
Hey Chinese Hollander.
Tja, lijkt mij ook raar, zo tussen 2 culturen in te leven. Ik ervaar het nu ook een beetje.
Wat een schattige kindjes! Echt lief.
Liefs, Lydia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
